มิโคชิ (ศาลเจ้าเคลื่อนที่) ของศาลเจ้าทั้งสาม (ศาลเจ้าโอกามิ, ศาลเจ้าชินรา, และศาลเจ้าชินเม) ตั้งอยู่ใจกลางของขบวนพาเหรด และถูกรายล้อมไปด้วย ไดคากุระ (กลุ่มนักแสดงกายกรรมแบบญี่ปุ่นโบราณ), มูชะโอชิ (ขบวนพาเหรดซามูไร), ฮาตะซาชิโมโนะ (ธงรบ), ขบวนพาเหรดของเด็ก ๆ , ขบวนเชิดสิงโต และขบวนเชิดเสือ เคลื่อนตัวผ่านใจกลางเมือง ช่วยสร้างบรรยากาศที่เป็นเอกลักษณ์ เพิ่มสีสันให้กับช่วงกลางฤดูร้อนของฮาจิโนะเฮะความยาวของขบวนแห่ทั้งหมดราว 3 กม.

ขบวนแห่เกี้ยวจากแต่ละเมืองมีพื้นฐานมาจากความเชื่อ ตำนาน และประวัติศาสตร์ มีการประดับตกแต่งด้วยลูกเล่นต่าง ๆ ตามแต่ไอเดีย เมื่อรวมแล้วอาจสูงถึง10 เมตร และกว้างถึง 8 เมตร

นอกจากเสียงตีกลองอย่างห้าวหาญ ผสานกับเสียงขลุ่ยต่อเนื่องคงที่แล้ว เสียงของคนลากเกี้ยวที่ดังกึกก้องนั้น ช่วยให้พวกเขาลากจูงเกี้ยวได้อย่างแข็งขัน 

ช่วงเวลา 5 วัน ตั้งแต่วันที่ 31 กรกฎาคมถึง 4 สิงหาคม ของทุกปี เมืองฮาจิโนะเฮะจะถูกห้อมล้อมไปด้วยบรรยากาศอันน่าตื่นเต้นและไม่เหมือนใคร โดยในช่วงนี้เวลามีผู้คนเดินทางมาเยี่ยมชมเมืองมากกว่า 1 ล้านคน

การจัดงานเทศกาลครั้งแรก เริ่มต้นขึ้นในปี ค.ศ. 1721 (ปีเคียวโฮที่  6) ผ่านการเปลี่ยนแปลงมามากมาย ทั้งกำหนดการ ลำดับการจัดตั้งขบวน และอื่น ๆ จนได้ฉลองครบรอบ 300 ปีไปเมื่อปีค.ศ 2020

ค.ศ. 2004 ได้รับการขึ้นทะเบียนให้เป็นทรัพย์สินทางวัฒนธรรมพื้นบ้านที่จับต้องไม่ได้ที่สำคัญของชาติ

ปีค.ศ. 2016 ได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นมรดกทางวัฒนธรรมที่จับต้องไม่ได้ขององค์การยูเนสโก ในการประชุม "Yama, Hoko,Yatai"

※ข้อมูล ณ วันที่ 13 กุมภาพันธ์ ค.ศ.2021